WESTLAND - Op 12 maart 2020 werden we met elkaar verrast door de aankondiging van maatregelen die bedoeld waren om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Corona, we hadden er nog nauwelijks van gehoord. Velen van ons konden toen niet vermoeden dat we daar anderhalf jaar later nog steeds in meer of mindere mate mee te maken zouden hebben. Dank dat u met elkaar heeft gedaan wat gedaan moest worden, in welk opzicht dan ook.
In de afgelopen anderhalf jaar is er veel gebeurd. Sommigen van ons hebben afscheid moeten nemen van dierbaren als gevolg van een besmetting met het coronavirus, anderen zijn ernstig ziek geweest. Dat heeft verdriet en zorgen gebracht. Naast de zorgen over onze eigen gezondheid en die van onze naasten waren er ook zorgen over het werk of het voortbestaan van het bedrijf. Er was eenzaamheid onder jong en oud door de beperkte sociale contacten. Een ieder heeft de afgelopen anderhalf jaar op eigen wijze beleefd. Wat ons bindt is het gevoel: ‘dit willen we nooit meer meemaken’.
Toch heeft deze moeilijke periode ook mooie dingen voortgebracht. Westland zou Westland niet zijn geweest als er geen initiatieven waren ontwikkeld om kwetsbare inwoners en bedrijven bij te staan. Denk bijvoorbeeld aan de Flowerboost challenge om mensen een hart onder de riem te steken en de sierteeltsector te steunen. En aan Coronahulp Westland, het platform waarop Westlanders hulp aanboden aan mensen die dat nodig hadden. Ook veel jongeren hebben hun steentje bijgedragen met allerlei acties. De Westlandse samenleving en het bedrijfsleven hebben zich weerbaar en veerkrachtig getoond en dat doet mij als burgemeester van deze mooie gemeente goed.
Die weerbaarheid en veerkracht is misschien wel het beste wat deze coronacrisis ons heeft gebracht. We hebben gezien hoe belangrijk het is om als mens iemand naast je te hebben staan die aan je denkt, je helpt en je steunt. Een bezoekje van een ander, een vraag of het allemaal nog gaat. We hebben gezien dat omzien naar elkaar heel belangrijk is. Omdat we met elkaar in de kern een samenleving willen vormen waarin de mensen als groep centraal staan en waarin mensen als persoon gezien worden. Geluk zit hem vooral in de kleine dingen in het leven. Corona heeft ons doen beseffen dat we dit veel meer moeten waarderen. Als we alleen met onszelf en ons eigen welzijn bezig zijn en nauwelijks omkijken naar anderen, groeit de eenzaamheid.
Na anderhalf jaar te hebben geleefd met beperkingen hebben we op 25 september een grote stap gezet op weg naar een leven zoals we dat gewend waren. Het is ons gelukt het coronavirus onder controle te krijgen. Veel mensen zijn inmiddels gevaccineerd, anderen kiezen ervoor dit (vooralsnog) niet te doen. Het is belangrijk dat we elkaars keuzes respecteren. Niet tegenover elkaar staan, maar in gezamenlijkheid verder gaan. Laten we er met elkaar voor waken dat ‘het gelijk’ van de een niet belangrijker wordt dan ‘het gelijk’ van de ander. Een ieder mag een mening hebben; u, ik, de minister van volksgezondheid, de demonstrant tegen coronamaatregelen. We kennen in ons land een traditie dat we een ieder de ruimte en de vrijheid geven zijn of haar eigen opvattingen uit te dragen. Laten we die tolerante levenshouding vooral vasthouden.
Geniet van alles wat weer mogelijk is maar blijf ook naar elkaar omkijken.