Twee wielrenners kwamen over het Schelpenpad in Monster een glooiing af. Op dat moment registreerde de fietscomputer een snelheid van 37 kilometer per uur. "Iemand noemde dat een 'bloedgang', maar moest vervolgens concluderen dat ze met haar eigen elektrische fiets heuvel af net zo snel reed," zei de officier van justitie daarover.
De verdachte liep met haar man op het fietspad, zoals zo veel mensen daar doen. Ze gebaarde eerst naar de wielrenners om vaart te minderen, maar daarna greep ze een van de twee bij de arm. Later zou ze verklaren dat ze alleen heeft gebaard, maar op de dag zelf zei ze tegen de politie dat ze de wielrenner bij zijn arm had gepakt. Ook anderen verklaren over fysiek contact. De wielrenner kwam ten val, brak vijftien botten en liep een zware hersenschudding op. De man lag drie dagen in coma.
Opzet
Op zitting werd door verdachte duidelijk gemaakt dat ze veel spijt had en dit nooit had gewild. Dat laatste twijfelt het Openbaar Ministerie ook niet aan. "Ze zal niet zijn opgestaan met de gedachte die dag een wielrenner de vernieling in te helpen," zei de officier van justitie. "Maar door het vastgrijpen van een wielrenner die op hoge snelheid passeert, neem je een risico. Je kunt bedenken dat zo iemand misschien uit balans raakt en ten val komt, dat noemen we juridisch dan voorwaardelijk opzet."
Het Openbaar Ministerie eiste een geheel voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 maanden, wel zou de vrouw nog een taakstraf van 240 uur moeten uitvoeren en de gevorderde schadevergoeding van 60.000 euro moeten betalen. "Het gebeurt dagelijks in het verkeer, mensen die agressief of boos op elkaar reageren. De voorwaardelijke gevangenisstraf zouden wij een duidelijk signaal vinden: irritaties moet je voor je houden. Aan deze zaak zie je maar weer hoe vergaand de gevolgen anders kunnen zijn."
Over twee weken doet de rechtbank uitspraak.